شاید تاکنون درباره اطفالی که با دندان به دنیا می‌آیند دیده یا شنیده باشید. در حالی که داشتن دندان‌ها از بدو تولد ممکن است مانند صحنه ای از یک فیلم ترسناک به نظر برسد، در واقع این یک پدیده نادر است که گاهی اوقات رخ می‌دهد. این دندان‌ها به عنوان دندان‌های ناتال شناخته می‌شوند، و رشد آنها یک اتفاق جذاب اما نادر است که در حدود 1 به 2000 تا 3000 تولد رخ می‌دهد.
آشنایی با دندان های ناتال
دندان‌های ناتال دندان‌های حاضر در دهان یک نوزاد از لحظه تولد است. این دندان‌ها عمدتاً دندان‌های طبیعی کودک هستند، و اگرچه تجربه این موضوع ممکن است دلهره آور به نظر برسد، در واقع این یک پدیده ای است که گهگاه اتفاق می افتد. این‌ها ممکن است دندان‌های شیری طبیعی یا دندان‌های اضافی باشند. لازم به ذکر است که دندان‌های ناتال از دندان‌های نوزادی (نئوناتال) که در حدود 30 روز پس از تولد رویش می‌کنند، متفاوت هستند.
دندان‌های شیری نوزادی به طور معمول معمولاً از شش تا ده ماهگی شروع به رویش می‌کنند. دندان‌های ناتال معمولاً در قسمت جلویی پایین دهان، اغلب به صورت جفت مشاهده می‌شوند. دندان‌های ناتال بالایی کمتر رایج هستند و پس از آن دندان‌های ثنایا و دندان‌های آسیاب پایینی و سپس دندان‌های ثنایا بالایی و آسیاب بالایی به ترتیب قرار دارند.
ظاهر دندان های ناتال می تواند متفاوت باشد. آنها ممکن است شبیه دندان های معمولی باشند، از نظر اندازه کوچکتر باشند و رنگ کمی مایل به زرد از خود نشان دهند. دندان‌های ناتال معمولاً ساختاری شکننده دارند و ممکن است بدون ریشه یا ریشه‌های ریز داشته باشند و در نتیجه لقی آنها ایجاد شود. با این حال، ممکن است کودکی با دندانی کاملا سالم یا تقریبا سالم به دنیا بیاید.
عوامل ایجاد دندان‌های ناتال
اگرچه عوامل موثر در وجود دندان‌های ناتال شناسایی شده‌اند، اما علت دقیق آن نامشخص است . دو عامل ریشه ای برای این وضعیت می‌توان مطرح کرد:
1) سلول‌های جوانه دندان (سلول‌های مسئول برای تشکیل دندان) که نزدیک به سطح لثه قرار دارند
2) وراثت
زمان رویش دندان اولیه تا حد زیادی تحت تأثیر ژنتیک است. بنابراین، اگر یک یا هر دو والدین رویش زودهنگام یا تاخیری دندان را تجربه کنند، احتمال بیشتری وجود دارد که کودک الگوی مشابهی را به ارث ببرد. تحقیقات نشان می‌دهد که 15% از نوزادانی که با دندان‌های ناتال به دنیا می‌آیند، خویشاوندان نزدیکی دارند که تجربه همین وضعیت را داشته اند.
گاهی اوقات، دندان‌های ناتال ممکن است با شرایط پزشکی مرتبط باشند. به عنوان مثال، دندان‌های ناتال آسیابی می‌توانند با سندرم فایفر، یک اختلال ژنتیکی مرتبط با هیستیوسیتوز سلول های لانگرهانس (اختلال گلبول های سفید خون) مرتبط باشند. سایر بیماری های نادر پزشکی مرتبط با دندان های ناتال عبارتند از:
- شکاف لب و کام
- سندرم الیس-وان کِروِلد
- سندرم جاداسون-لواندوفسکی
- سندرم هالرمن-استریف
- توالی پیر-روبین
- سندرم سوتوس
- سندرم وایدمن-روتنشتراخ
دندان ناتال چه خطرات یا عوارضی دارد؟
اگر فرزند شما با دندان‌های ناتال به دنیا آمده باشد، به طور کلی نیازی به نگرانی نیست، زیرا اغلب این وضعیت بی‌خطر است. با این حال، مهم است که از خطرات و مشکلات ممکن آگاهی داشته باشید. مشاوره با متخصص می‌تواند به والدین کمک کند تا جنبه های زیر را ارزیابی کنند:
- مشکلات در تغذیه: نوزادی که با دندان ناتال به دنیا می‌آید، ممکن است به علت عدم راحتی یا دردی که توسط دندان‌ها ایجاد می‌شود در مکیدن شیر مشکل داشته باشد،.
- صدمات زبان: گاهی اوقات دندان‌های ناتال می‌توانند به سطح زبان ساییده شوند و باعث ایجاد زخم در زبان می‌شوند. این وضعیت که به عنوان بیماری ریگا-فده شناخته می‌شود، ممکن است برای نوزاد دردناک باشد و باعث شود تمایل به مکیدن شیر نداشته باشد.
- صدمات به سینه مادر: لبه‌های تیز دندان‌های ناتال ممکن است باعث بریدگی یا زخم شدن سینه مادر شوند و مشکلی برای دادن شیر به نوزاد ایجاد کنند.
- خطر خفگی: اگر دندان‌های ناتال بسیار لق باشند، این خطر وجود دارد که از جای خود خارج شوند و خطر خفگی را به همراه داشته باشند.
با دندان ناتال نوزاد چه کنیم؟
از آنجایی که دندان‌های ناتال معمولاً مانند دندان‌های شیری طبیعی هستند، هیچ اقدام خاصی لازم نیست، مگر اینکه باعث مشکلات تغذیه یا مشکلات دیگری شود. این دندان‌ها را می‌توان تا زمانی که کودک به سن طبیعی از دست دادن دندان اولیه (حدود شش سالگی) برسد و دندان‌های دائمی شروع به بیرون آمدن کند، نگه داشت.
با این حال، در برخی موارد، مداخله ممکن است ضروری باشد. برای دندان های ناتال که بیش از حد لق هستند و خطر خفگی دارند، کشیدن دندان ممکن است در نظر گرفته شود. اگر کودکی به دلیل دندان‌های ناتال آسیب زبانی را تجربه کند، دندانپزشک می‌تواند لبه‌های تیز را صاف کند یا رزین‌های باندینگ لبه‌های تیز دندان را محافظت کند. اگر هیچ یک از این اقدامات موثر نباشد، کشیدن دندان ممکن است ضروری باشد.
لازم به ذکر است اگر دندان‌های ناتال برای کودک ناراحتی ایجاد نمی‌کنند، برای جلوگیری از پوسیدگی دندان‌ها، پس از شیردهی مانند دندان‌های شیری، بهداشت دهان را رعایت کنید.
جمع بندی
دندان های ناتال یک اتفاق نادر و جالب است که ممکن است در ابتدا نگران کننده به نظر برسد اما به طور کلی بی ضرر است. درک خطرات و مزایای بالقوه می تواند به والدین کمک کند تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد سلامت و مراقبت از دهان و دندان کودک خود بگیرند. در صورت بروز هرگونه نگرانی، مشاوره گرفتن از یک متخصص دندانپزشکی می تواند راهنمایی های لازم را برای مدیریت و مراقبت مناسب ارائه دهد.
